Alojzije Stepinac između emocija i činjenica

Vrsnim istoričarima je poznato kao opšte mesto [locus communis, lat.] da istorijska istina ne može biti apsolutna kategorija, čak i kada je potkrepljena objektivnim dokazima. Otuda je knjiga Alojzije Stepinac između emocija i činjenica… stvorena kao prilog razotkrivanju svih nijansi istorije i afirmisanju onog što je najpribližnije istini. Zbog toga je treba prihvatiti kao doprinos međusobnom sporazumevanju svih koje na bilo koji način dotiče slučaj Stepinac. U tom smislu, njenom autoru preostaje da se nada da će budućnost omogućiti da nova, dobrobitnija zbilja ukrasi odnose ne samo između naroda posejanih na jugoistoku Evrope, odnosno Katoličke crkve i Pravoslavne crkve, na korist opštečovečanskog. Drukčije rečeno, na punoći vremena je da i uz pomoć naše knjige pobedi sve koji se na mnogolike načine trude da do toga ne dođe. Jedan od puteva je i usvajanje pouke Hristove priče o trunu i brvnu, bez koje je nemoguće postići katarzu, kao preduslovu i za iskren/plemenit zagrljaj s Drugima. Smeli teolozi bi možda rekli da je upravo to polazna stepenica ka Bogu.

Kada je reč o tumačima istorije, našu knjigu treba prihvatiti kao put ka onome što je najbliže Istini, s podrazumevajućim dostojnim odnosom i prema Sopstvu i prema Drugima